Ali Fuat İçsel

1 Mart 2012 Geçmiş Sergi

1923 Denizli doğumlu. Küçük yaşta başladığı resim sanatına ilk teknik bilgilerini Ulaştırma Subayı olarak gittiği A.B.D’de, Virginia School Of Art’da misafir öğrenci olarak aldı.

1952 yılında yurda dönünce İzmir’de Celal Uzel ile, Ankara’da Eşref Üren ile çalıştı.

1953 yılında Çağlayan Kitabevi’nin açtığı yarışmada ”Alınyazısı”adlı romanı ile birincilik ödülü aldı.

1960’dan itibaren İngilizce ve Fransızca tercüman rehberlik ile yazın ve resim çalışmalarını içiçe yürütmüştür.

Daha çok yağlıboya ve suluboya tekniğini kullanan sanatçı natürmort ve peyzajlarında renkçi bir palete sahiptir. Doğa karşısındaki izlenimlerini coşkulu bir atmosfer yaratacak üslupta hız ve kararlılıkla resmetmiştir.

Suluboyalarında bu tekniğin gerektirdiği hassas titreşimler, yağlı boyalarında öznel duyarlılığının yansıdığı tuş ve dokular algılanır.

Yaşamı boyunca paleti hiç kurumayan sanatçı 1956’dan itibaren İzmir , Ankara ve İstanbul’da karma ve kişisel bir çok sergide yer almış olup, yurt dışında Münih, Newyork ve Los Angeles’ta kişisel sergiler açmıştır.

26 Temmuz 2011’de yitirdiğimiz sanatçımız, eserleriyle yaşamaya devam etmektedir.

ÖDÜLLER :
1987- İ.K.S.D ve TAD tarafından Şükran Plaketi
2000- Dr. Behçet Uz ”2000” Yılı İzmir Başarı Ödülü
2001- İKSD 50.Sanat Yılı Plaketi

ALİ FUAT İÇSEL’İN SON ŞİİRİ

“HAYALİM GEZİ YAPMAK

Hiç olmazsa bazı günler
Derdim olmamalıydı .
Aylardan Mayıs olmalıydı .
Karadeniz dağ yamaçlarında olmalıydım .
Gene bakmalıydım ilahi bir hayranlıkla
O doğal meyve ağaçlarına
Armut, erik, kirazlara
Hiçbir insanın eli değmemiş
Yamaçlarda yeşil çayırlar içinde
Bin bir çuha çiçeği görmeliydim
Üstlerinde oynaşan karatavuklar
Şakıyıp kaçmalıydı orman içine
Gene bakmalıydım o krom sarısı
İri çiçekli deli bal ağaçlarına
Üstümden kuş sürüleri geçmeliydi .
Yanımda billur renkli akan çaya
Gözüm takılmalıydı .
Şu anda aklıma gördüklerimden
Başka hiçbir şey gelmemeliydi
Topluma dair…
Bir kestane ağacı altına oturup,
Hayal kurmalıydım .
Burada zamanın uzamasını
Temenni etmeliydim .
Zaman ne kadar uzarsa
Kendimi o kadar mutlu sayacaktım
Burada doğanın kalbinde durup
Zamanın uzamasını istemek
Suç değil ki !
Hayal kurmak, bazı şeyler istemek
İnsanın kendini masal dinler gibi
Aldatması
Kısa da olsa
Ne doyulmaz bir mutluluk veriyor!”